Menü
Bu yazımızda sizlere Testere Kesim Doğruluğu Artroplasti hakkında bilgi vermeye çalışacağız.
Bilgisayarların ortopedide kullanılmaya başlanması ile (navigasyonlu total diz artroplastisi) yanlış implant hizalama farkındalığı artmış ve ameliyat sürecinde hizalamanın doğru şekilde ölçülebilmesi sağlanmıştır. Adil Ajuied ve diğerleri 2015 yılında yaptıkları bir çalışmada aşağıdaki iki hipotez üzerinde durmuşlardır. Bunlar;
– Oluklu kesi kılavuzları ile yapılan osteotomiler oluklu olmayanlardan daha doğrudur. (Bu yazıda bahsedilen “Oluk”, kesme kılavuzunda testere bıçağın hareket ettiği boşluktur.)
– Testere bıçağının ikinci geçişi osteotomilerin doğruluğunu artırır. (İkini geçiş, ilk kesim işlemi bittikten sonra aynı kesim işlemini tekrarlamak anlamına gelmektedir.)
Primer total diz artroplastisi sonrası aseptik gevşeme, revizyon cerrahisinin en yaygın nedenidir (Lützner J ve diğerleri 2011). Düzgün olmayan implant hizalamasına neden olabilecek çeşitli faktörler bulunmaktadır. (Adil Ajuied ve diğerleri, 2015) Bunlar;
– Cerrahi teknik veya deneyim (Macdonald W ve diğerleri, 2004)
– Salınımlı testere bıçağının sapması (Minns RJ, 1992)
– Testere bıçağının kalınlığı (Bäthis H ve diğerleri, 2005) ( Otani T ve diğerleri, 1993)
– Optimalin altında kesme jig stabilitesi (Belvedere C ve diğerleri, 2007) (Yau WP, Chiu KY, 2008)
– Jig hizalama sistemlerinin sınırlı doğruluğu (Yau WP, Chiu KY, 2008)
– Düzensiz kemik çimentosu ve mantolardır. (Schnurr C ve diğerleri, 2011)
Güncel literatür bu faktörlerin birçoğunu incelemiş ve 2002’de (Plaskos C ve diğerleri, 2002) kılavuz hareketinin toplam kesme hatasının % 10 ila % 40’ına neden olduğu bulunmuştur. Bu nedenle Adil Ajuied ve diğerlerinin yaptığı bu çalışma, testere ile kesme işleminde doğruluğu ele almanın tek başına doğru implant konumunu garanti edemeyeceğini vurgulamaktadır.
Günümüzde yaygın olarak kullanılan diz sistemlerinin çoğunda oluklu ve oluksuz kesi kılavuzu seçenekleri bulunmaktadır. Testere bıçağın hareketini ve dolayısı ile implantın takılacağı yüzeyin doğruluğunu belirleyen kesi kılavuzudur. Bu sebeple doğru hizalama çok önemlidir. Testere bıçağı da, testere bıçağının bükülmesini ve böylelikle kesme bloğunu kaldırmasını önleyecek şekilde yönlendirilmelidir. (Adil Ajuied ve diğerleri, 2015)
Adil Ajuied ve diğerleri (2015) çalışmalarında tek bir deneyimli cerrah ile kadavra insan kemiği üzerinde kesiler yapmışlardır. İki farklı değişken üzerinde durmuşlardır. Birincisi oluklu ve oluksuz kesi kılavuzları, ikincisi ise ilk kesi bittikten sonra ikinci bir düzeltme geçişi yapmaktır. Bir navigasyon yazılımı kullanarak kesilerin doğruluğunu ölçmüşlerdir.
Testere Kesim Doğruluğu Artroplasti hakkında daha fazla makaleye ulaşmak için tıklayınız.
Şekil 1 ve 2, koronal ve sagittal düzlemlerdeki tibial kesim işlemlerinin açısal hatalarını göstermektedir. Şekil 3 ve 4’te ise femoral kesim işlemlerindeki açısal hatalar gösterilmektedir. 4 şekil için de tek bir testere geçişi kullanılmıştır.
Şekil 1 ve 2 de görüldüğü gibi tibial sonuçlarda oluklu kesi kılavuzu ile yapılan kesim işlemleri istenilen bölgeye doğru yoğunlaşmıştır. Fakat oluksuz kesi kılavuzları ile yapılan kesimde açısal hataların daha fazla olduğu görülmektedir.
Femoral kesi sonuçlarında ise (Şekil 3 ve 4) kayda değer bir fark görülmemektedir.
Oluklu kesme kılavuzunun tibial kesme hataları, oluksuz olan ile karşılaştırıldığında, oluklu kesme kılavuzlarının daha avantajlı olduğu görülmektedir.
Testere bıçak kalınlığı, kesi kılavuzundaki oluk kalınlığına uygun olmalıdır. Yani bıçak kalınlığı ile oluk kalınlığı arasındaki fark minimum olmalıdır. Bu, testere bıçağın daha düzgün bir kesi yapmasına yardımcı olacaktır. Ayrıca eğer fark fazla olur ise, boşluktan kaynaklanan sapmalar, kılavuzun kaymasına neden olabilecektir. Bıçak çalışma uzunluğu olabilecek minimum seviyeye indirilirse, kemiğe ilk temasta bıçağın bükülmesi ve sapması engellenebilir. (Adil Ajuied ve diğerleri, 2015)
Şekil 5,6,7 ve 8 de görüldüğü gibi, ikinci düzeltme kesisi, ilk kesideki açısal hataları düzeltmeye yardımcı olmaktadır. Grafikte noktaların istenilen kesi açısına daha da yoğunlaştığı görülmektedir. Çünkü ikinci geçişte bıçak, doğru rezeksiyon seviyesinde kemiğin sınırında yeniden başlamakta ve ilk geçişten kalan fazla kemiklerin çıkarılmasına yardımcı olmaktadır. (Adil Ajuied ve diğerleri, 2015)
Sonuç olarak, oluklu kesi kılavuzu kullanımı ve ikinci bir düzeltme kesisi implantın daha düzgün bir yüzeye yerleştirilmesine yardımcı olmaktadır. Ancak yukarıda bahsedildiği gibi bu uygulamalar aseptik gevşemeyi önlemeyi garanti etmemektedir. Çünkü bu gevşemeyi etkileyen ve göz ardı edilmemesi gereken başka faktörler de vardır.
Cerrahi Bıçakların Kökeni ve Kemik Kesme İşlemlerindeki Bıçak Tipleri adlı makaleyi okuyunuz.
